Tanıdığım bir delikanlı sordu geçenlerde.
"Ablacığım sen bilirsin bu işleri, sevgililer gününde ne alayım kız arkadaşıma?"
O zaman aklıma geldi.
"Oyy, demek yaklaştı meşhur gün!"
"Evet ablacığım. Beğeneceği birşey olsun istiyorum, fikir verir misin?"
"Veremem!" dedim.
"Nasıl yani?"
"Veremem, çünkü sen henüz öğrencisin. Çalışmıyorsun. Baba parasıyla sevgiliye hediye alınmaz."
"Amma yaptın abla ya! Biriktirdim ben paramı, babamdan istemeyeceğim ki…"
Der demez, coştum.
"Çalışıp da mı biriktirdin? Yok. Yine babanın parası. Hem ne bu hediye mediye tasası? Aslolan güzel arkadaşlığınız ve duygularınız değil mi? Hediye ile mi sınayacaksınız birbirinizi?"
"Çalışıp da mı biriktirdin? Yok. Yine babanın parası. Hem ne bu hediye mediye tasası? Aslolan güzel arkadaşlığınız ve duygularınız değil mi? Hediye ile mi sınayacaksınız birbirinizi?"
Güldü.
"Ooo, hangi devirde yaşıyorsun? Öyle senin dediğin gibi olmuyor işte ablacığım, trip yapıyor kızlar!"
Baktım Nuh Nebi'den kalma bir görüntü çiziyorum, biraz daha konuşursam çocuk beni dinozor ilân edecek belli. Acilen günümüz sularına dümen kırdım.
"Vah vah! Durum vahim desene! Eh, ne yapalım… O halde sevdiği sanatçının albümünü al da müzik sektörüne bi katkın olsun bari."
"Albüm uygun olur mu ki?"
"Sanatçının kendisini getir istersen, o daha uygun olur."
"Hehehe, ne komiksin ablacığım!"
Unutmuşum. Oldum olası altını çizemedim zaten ben bu tarihin.
Sevgiliyle arama niye bütün dünyayı sokayım? Varsa özel bir günümüz -işte yıl dönümüdür, şu gündür, bu gündür- o vakit kutlanır gereğince.
Fakat günü içselleştirmeyişim beni bağlar neticede. Altını çizemedim diye tutup üstünü çizecek değilim. Olsun varsın.
Felâketler, savaşlar, krizler, kötülükler, ölümler kol gezerken dünyada, bir mola verip soluklanmak gibi sevgililer günü.
Bir tür saygı duruşu aşka.
Ve hatta aşkın küresel kutsanması.
Gerçi olan var olmayan var...
Ama yine de insanlık adına iyidir.
Ve hatta aşkın küresel kutsanması.
Gerçi olan var olmayan var...
Ama yine de insanlık adına iyidir.
Yalnız şu hediyeleşme olayı…
Ki hediye alıp vermek güzel ve olağan birşey.
Sebepli ya da sebepsiz fark etmez. İnsan ilişkilerini besler, hoşluk yaratır. (Verdiğin hediyeyi sağda solda ballandıra ballandıra anlatmazsan tabii)
Ammavelâkin böyle zamanlarda liberal ekonomi dayatması devreye girince…
Çarklar aşk aşk diye dönmeye başlayınca…
Büyüsü bozuluyor.
Tv’ler, dergiler, gazeteler, mağaza vitrinleri, avm'ler 'hediye ola gün dola'yı pompaladıkça içi boşalıyor güne yüklenen anlamın.
Bir adet yerini bulsunculuk, bir aman boş geçmeyelimcilik püskürtülüyor insanların üstüne üstüne.
Nasıl samimiyetsiz!
Bir adet yerini bulsunculuk, bir aman boş geçmeyelimcilik püskürtülüyor insanların üstüne üstüne.
Nasıl samimiyetsiz!
Alınan/verilen hediye de samimiyetsiz oluyor haliyle.
Sen her ne kadar içinden gelerek almış olursan ol, sevgilin de keza…
Durum aynı.
Dayatma gazına geldin mi? Geldin.
Nereden bakarsan bak imaj bu mu? Bu.
Haydi o zaman geçmiş olsun!
Haydi o zaman geçmiş olsun!
Bizim delikanlıya bunları da söylerdim söylemesine ama o da farkında aslında olayın.
Hem kızlar trip yapıyormuş.
Netcen?☺
RÜYA ÇAĞLA
Şubat 2012
Yorumlar: 
(0)
henüz yorum yok